شکنندگی طالبان و طوفان خشم مردم

به گزارش شفقنا در روزهای اخیر حملات نظامی علیه طالبان در ولایت ها و شهرهای مختلف افغانستان افزایش «چشمگیر» یافته است. اکثر این حملات از سوی «جبهه آزادی افغانستان» انجام شده است که متشکل از نیروها و فرماندهان نظامی حکومت پیشین افغانستان است.

بر اساس اعلامیه های منتشر شده، این جبهه در ده روز اخیر دست کم 15 حمله علیه طالبان در ولایت های کابل، پروان، تخار، بغلان، لغمان و کاپیسا انجام داده است.

در شماری از مورد این جبهه در یک شب، علیه طالبان در نقاط مختلفی از یک شهر و یا ولایت حملاتی را انجام داده است؛ از جمله در ششم ماه جاری خورشیدی این جنبه سه حمله و سوم ماه جاری خورشیدی دو حمله علیه طالبان در نقاط مختلف شهر کابل، پایتخت افغانستان، انجام دادند.

در هفتم ماه جاری خورشیدی نیز این جبهه دو حمله علیه طالبان در ولایت لغمان در شمال شرق افغانستان انجام دادند. از سوی دیگر، جبهه مقاومت ملی افغانستان نیز در روزهای اخیر از حملاتی علیه طالبان در کابل، بدخشان و قندوز خبر داده است.

این جبهه در مواردی اعلام کرده که حملات خود علیه طالبان را با «ماین گذاری» انجام داده است و وسائط حامل نیروهای طالبان را از راه دور منفجر کرده است.

«واکنش طالبان چه بوده؟»

جبهات ضد طالبان ادعا می کنند که در هر حمله که علیه طالبان انجام می دهند، چندین تن از نیروهای این گروه کشته و زخمی می شوند.

اما طالبان هیچگاه کشته شدن نیروهای خود را در این حملات تأیید نمی کنند و در موارد زیادی حتی وقوع چنین حملاتی را تأیید نمی کنند.

در سوم ماه جاری خورشیدی و پس از انجام دو حمله از سوی جبهه آزادی طالبان علیه طالبان در شهر کابل، پایتخت افغانستان و نشر گزارش های گسترده در رسانه ها و شبکه های اجتماعی در مورد این حملات، طالبان تنها وقوع یک حمله را در منطقه «کوته سنگی» کابل تأیید کردند.

فرماندهی پولیس طالبان در کابل ادعا کرد که شنیدن شدن صدای انفجار در این منطقه از شهر ناشی از پرتاب بمب دستی از سوی افراد ناشناس بر یک تانکر آب بوده که تلفاتی نداشته است.

اما جبهه آزادی اعلام کرد که حمله آنان در این منطقه از کابل بر یک پاسگاه طالبان انجام شده و در آن چهار عضو این گروه به شمول یک دسته آنان کشته و سه عضو دیگر این گروه زخمی شده اند.

جبهه آزادی افغانستان در همان شب اعلام کرد که در دومین حمله خود در کابل علیه طالبان، در حوزه ششم پایتخت افغانستان دو عضو طالبان را کشته است و سه عضو دیگر این گروه را زخمی کرده است.

مقام های طالبان تا اکنون هیچگاه حضور جبهه های نظامی مخالف خود را تأیید نکرده اند و ادعا می کنند که علیه این گروه هیچ مقاومتی در داخل افغانستان وجود ندارد.

اما با وجود این، این گروه در روزهای اخیر با موجی از حملات نظامی مواجه بوده است؛ حملاتی که حتی در قلب کابل، آرامش را از آنها گرفته است و جان نیروهایش را به لرزه درآورده است.

«شکنندگی طالبان و طوفان خشم مردم»

شهروندان و فعالان سیاسی افغانستان می گوید که افزایش حملات نظامی علیه طالبان، نشان دهنده گسترش روز افزون «نارضایتی» مردم از طالبان است.

شماری از فعالان سیاسی افغانستان به این باور هستند که مردم در دو سال گذشته، از سیاست های «جابرانه»، «ستمگرانه» و «تبعیض آمیز» طالبان به تنگ آمده اند و فرزندان آنها در نهادهای امنیتی نظام پیشین کار کرده اند، تلاش می کنند با حملات نظامی، این نارضایتی را عملات نشان دهند و روند «سرنگونی» این گروه را کلید بزنند.

حشمت رادفر، روزنامه نگار اهل افغانستان به این باور است که افزایش حملات علیه طالبان، نشان دهنده «تشدید نارضایتی ها» علیه رژیم «سلطه جو» و «استبدادی» طالبان است.

او افزوده که«به هر اندازه که تعداد و گستره جغرافیایی حملات علیه طالبان افزایش یابد، به همان اندازه روی افکار عمومی و به ویژه نادیده انگاری جنایات طالبان از سوی جامعه بین‌المللی تاثیر می‌گذارد.»

عارف رحمانی، نماینده پیشین مجلس افغانستان نیز گفته است که طالبان اکنون با موجی از خیزش های شهروندان مواجه شده است.

آقای رحمانی در شبکه اجتماعی ایکس نوشته است که «تصور می‌رود سرانجام طالبان پس از دو سال فرصت سوزی برای پاسخ دادن به مطالبات مردم افغانستان، اینک با موجی از خیزش‌های سخت شهروندان مواجه شده است و هر روز چالش تازه تری فراه راه این گروه قرار می‌گیرد.»

این نماینده پیشین مجلس افغانستان افزوده که «با توجه به اوضاع و احوال کنونی و مشی سیاسی و استخباراتی طالبان؛ این گروه ماندنی نیست. به زودی در برابر طوفان های پیاپی خشم مردم افغانستان قرار گرفته و روند اضمحلال آن آغاز شده است.»

تا اکنون کشورهای جهان و منطقه از مخالفت نظامی با طالبان و سرنگونی این گروه از طریق حملات نظامی، حمایت نکرده اند، اما درخواست ها در میان شهروندان افغانستان برای سرنگونی این گروه از طریق زور و قدرت نظامی، هر روز افزایش می یابد.

شهروندان افغانستان می گویند که دو سال گذشته نشان داد که طالبان آماده پذیرش مدنیت، فرهنگ شهروندی و حقوق برابر برای شهروندان و کنار گذاشتن افراطگرایی و تندروی نیستند و به همین دلیل، تنها راه، سرنگونی این گروه از طریق نظامی است.