به گزارش دویچه وله، عدم حضور افغانستان در کنفرانس اقلیمی ملل متحد برای سومین سال متوالی نگرانی‌های بشری را برانگیخته است، آن هم در زمانی که این کشور شاهد وخامت خشکسالی و سیلاب‌هاست.
افغانستان یکی از آسیب‌پذیرترین کشورها از تغییرات اقلیمی است و همه ساله ده‌ها تن در این کشور در اثر پیامدهای تغییر اقلیم مانند خشکسالی و سیلاب‌ها جان می‌دهند. اما افغانستان مانند سال‌های ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲، امسال نیز در کنفرانس اقلیمی ملل متحد (کاپ ۲۸) در دبی حضور نداشت.
اداره طالبان از سوی هیچ کشوری به رسمیت شناخته نشده است و این اداره در مجمع عمومی ملل متحد نیز نماینده ندارد. مسئولان برخی سازمان‌های امدادی گفته اند که همزمان با گفتگوهای گسترده در میان حکومت‌های خارجی و سازمان‌های بین‌المللی در مورد چگونگی برخورد با طالبان، تلاش کرده اند نمایندگان افغانستان در نشست اقلیمی حضور داشته باشند، اما این تلاش‌ها نتیجه نداده است.
قیام‌الدین اکرام از موسسه غیرانتفاعی «ریفیوجی اینترنشنل» در حاشیه نشست کاپ ۲۸ به خبرگزاری رویترز گفت: «این امیدواری وجود دارد که سال آینده شما شاهد تعاملی با افغانستان در برخی سطوح باشید.»
دفتر کاپ «کنوانسیون سازمان ملل درباره چارچوب تغییر اقلیم» که مسئول تعیین اشتراک‌کنندگان این نشست سالانه است، در ماه نوامبر ۲۰۲۲ تصمیم‌گیری در مورد نمایندگی افغانستان در این نشست را به تعویق انداخت.
اداره طالبان محرومیت از نشست بین‌المللی اقلیم را «تاسف‌بار» خوانده است.
روح‌الله امین، رئیس بخش تغییر اقلیم در اداره حفاظت از محیط زیست در افغانستان زیر کنترول طالبان گفته است: «تلاش‌هایی صورت گرفت تا نمایندگان افغانستان در بیست و هشتمین جلسه نشست اقلیمی ملل متحد شرکت کنند… اما پاسخ مثبت دریافت نشد.»
یک مقام ارشد ملل متحد گفت که این سازمان و دیگر مقام‌های بین‌املللی در ماه‌های اخیر تلاش کردند که نمایندگان اداره ملی حفاظت از محیط زیست افغانستان در این نشست حضور داشته باشند. اداره اقلیمی ملل متحد به سوال‌ها در این رابطه پاسخ نگفته است.
مسئولین برخی موسسه‌ها انتقاد کرده اند که سیاست منزوی سازی افغانستان زیر کنترول طالبان به زنان بیشتر آسیب می‌زند. پیوند سیدعلی، مسئول افغانستان سازمان بین‌المللی «زنان برای زنان» گفته است که فعلاَ در وضعیت ایده‌آلی قرار نداریم که با مقامات بالفعل در افغانستان تعامل نداشته باشیم.
اما برخی دیگر به این باورند که تا زمان برداشتن محدودیت‌ها در برابر زنان، عدم تعامل راه مناسب است.
هیدر بار از سازمان دیده‌بان حقوق بشر گفته است: «هر باری که آن‌ها (زنان) می‌بینند که از طالبان در پایتخت‌های خارجی استقبال می‌شود، این پیام را به آن‌ها می‌رساند که حقوق شان برای باقی جهان اهمیتی ندارد.»
پول‌های منجمد شده
بعد از تصرف قدرت توسط طالبان، افغانستان به قادر به دسترسی به منابع مالی مهم اقلیمی به شمول «صندوق سبز اقلیم» نبوده است.
پیش از تصرف قدرت توسط طالبان، این صندوق نزدیک به ۱۸ میلیون دالر را برای پروژه انرژی پایدار در افغانستان تائید کرده بود. استفانی اسپک، سخنگوی صندوق سبز اقلیمی گفت که این پروژه «به تعلیق درآمده است تا یک بررسی کامل از خطرات فعلی و در حال بروز صورت بگیرد.»
برای پروژه‌های دیگری که حکومت سابق افغانستان روی آن‌ها کار می‌کرد ۷۵۰ میلیون دالر درخواست شده بود که شامل پروژ‌های بهبود آبیاری و نصب صفحات سولری در روی بام‌ها در کابل می‌شد. براساس اسناد اداره ملی مبارزه با حوادث افغانستان، این پروژه‌ها نیز به تاخیر افتاده است.
برخی‌ها رویکرد منزوی‌سازی در برابر طالبان را زیر سوال برده اند. یک گزارش به سفارت شورای امنیت ملل متحد در مورد چگونگی رفتار با طالبان که در ماه گذشته نشر شد، حاکی از این بود که «وضع موجود کنونی تعامل بین‌المللی کارایی ندارد.»
در این گزارش توصیه شده است که در عرصه تطابق و پاسخ‌های اقلیمی همکاری‌های بین‌المللی گسترش داده شود.
پاول کلاومن بیکن، شارژدافر ناروی برای افغانستان که به صورت مرتب با مقام‌های طالبان در کابل دیدار می‌کند گفته است: «گفتگوها با طالبان در مورد تطابق با تغییرات اقلیمی به صورت بالقوه می‌تواند یک اقدام برای اعتمادسازی باشد.»
روزا اوتنبایووا، رئیس هیئت معاونت ملل متحد در افغانستان، وضعیت کنونی را «ناپایدار» توصیف کرده و گفته است: «حالا وقت آن است که مبتکرانه فکر کنیم و اطمینان یابیم که با اعلامیه دیگری در غیبت افغانستان به کنفرانس کاپ ۲۹ نرویم.»
