متن قطعنامه تظاهرات جهانی علیه نسل کشی هزاره ها و آپارتاید جنسیتی
هزاره‌ها به‌عنوان بومی‌ترین مردم سرزمین افغانستان، بیش از یک چهارم جمعیت آن را تشکیل می‌دهند. آن‌ها بیش از یک‌صدوسی سال است که در سرزمین خود شان نسل کشی می‌شوند؛ زمین‌های شان غصب می‌شود، از خانه‌های شان کوچ داده می‌شوند و مورد حملات کشتار جمعی و قتل‌های هدفمند قرار می‌گیرند.
در بیست سال جمهوریت، گرچه هزاره‌ها هدف بیشترین حملات انتحاری و کشتار هدفمند در مکاتب، آموزشگاه‌ها، شفاخانه‌ها، مساجد، جاده‌ها و مکان‌های عمومی بوده‌اند، اما تا حد امکان، در اداره‌های دولتی و سطوح مختلف نظام حضورداشتند.
پس از تسلط طالبان، هزاره‌ها دوباره ازتمام ارگانهای دولتی و نظامی بصورت کامل حذف شدند. سیاست کوچ اجباری و غصب سرزمین هزاره‌ها که در ۱۸۸۷ توسط عبدالرحمان اجرا شده بود، دوباره آغاز شد و اموال تاجران و ثروتمندان هزاره توسط طالبان غصب می‌گردد. در دوره‌ی جدید طالبان، هزاره‌ها تنها جمعیتی هستند که بار دیگر آماج قتل‌های زنجیره‌ای، هدفمند و سیستماتیک – در ادامه نسل‌کشی‌های قبلی قرار گرفته‌اند.
همزمان، گروه طالبان در طی دو سال اخیر بیش از پنجاه فرمان علیه آزادی زنان صادر کرده است. وضع محدودیت‌های بی‌شمار و محرومیت‌های بی‌سابقه از حقوق اساسی و منع کلیه زنان از آموزش، تحصیل، کار، فعالیت های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی از جمله این محدودیت هاست.
در ادامه این روند و با تداوم سابقه‌ی طولانی نسل کشی هزاره‌ها و وضع محدودیت‌های گسترده بر زنان، طالبان اکنون با بازداشت خودسرانه و اختطاف گسترده زنان و دختران هزاره به بهانه نوع پوشش آنان، اقدامات غیر انسانی را روی دست گرفته است. گزارش‌های تکان دهنده‌ای مبنی بر انتقال دختران هزاره به مکان های نامعلوم توسط طالبان، و رفتارها و سوء استفاده‌های غیر انسانی، خشونت‌های روحی و شکنجه‌های جسمی قرون وسطایی وجود دارد.
همه این موارد در کنار بی‌اطلاعی از سرنوشت دختران، خانواده‌های آنان و عموم ملت هزاره را نگران کرده است. به همین دلیل جامعه هزاره برای حمایت و دفاع از حقوق آنان، اقدام به تظاهرات جهانی برای قطع و خاتمه دادن به این حرکت شوم و وحشیانه‌ی طالبان نموده است.
در ماه های اخیر، شورای امنیت سازمان ملل قطعنامه ۲۷۲۱ را به تصویب رسانید و در آن چالش‌های جدی علیه زنان، گروه‌های مذهبی و اقلیت‌ها را برجسته کرد و بر حمایت از حقوق بشر از جمله حقوق زنان و اقلیت‌ها در افغانستان تاکید نموده است.
به نظر می‌رسد طالبان این موضوع را عاملی برای تحت فشار قرار دادن جامعه جهانی در جهت رسیدن به خواسته‌های نامشروع خود قرار داده است و به همین دلیل است که اقدام به سرکوب بی سابقه زنان و به خصوص دختران هزاره نموده است و همچنین حملات انتحاری سیستماتیک، فعالیت‌های تروریستی و کشتار هدفمند و قتل‌های سازماندهی شده را علیه جامعه هزاره به دلیل تعلق به گروه قومی و مذهب خاص به راه انداخته است.
با توجه به حقایق و شرایط ذکر شده، ما معترضان در سرتاسر جهان از شورای امنیت، شورای حقوق بشر، محکمه کیفری بین المللی، رهبران جهان و سازمان‌های مدافع حقوق بشر می‌خواهیم، ضمن محکوم نمودن اختطاف و دستگیری دختران و زنان هزاره و تداوم نسل کشی هزاره‌ها، برای همبستگی با مردم افغانستان به خصوص مردم هزاره، به دعوت ما پاسخ گفته و در کنار آنان بایستند.
در پایان ما مطالبات زیر را به عنوان مطالبات برحق تمام مردم افغانستان و به خصوص مردم هزاره می‌دانیم و بر تحقق آن‌ها پا فشاری و تاکید می‌کنیم و از جامعه جهانی می‌خواهیم با ما همراه شوند:
۱. از سازمان ملل متحد و مجامع جهانی و کشورهای آزاد جهان می‌خواهیم که «نسل‌کشی هزاره‌ها» را در افغانستان به رسمیت بشناسند. از این رو پیشنهاد می‌نماییم، برای تحقق این امر، هرچه زودتر تیم‌های تحقیقاتی را تشکیل دهند و مجرمان و قاتلان را با کشانیدن در پای میز محاکمه به خصوص در در دادگاه کیفری بین المللی ، پاسخگو سازند.
۲. از سازمان ملل متحد و ادارات تابعه آن به خصوص شورای حقوق بشر این سازمان می‌خواهیم که طالبان را تحت فشار قرار دهند تا هر چه زودتر به این شرایط نابسامان و جرایم ضد انسانی پایان دهند و دختران دستگیر شده را بدون هیچ قید و شرطی فورا آزاد کنند.
۳. از دادگاه کیفری بین المللی و دیگر نهادهای قضایی بین المللی می‌خواهیم مسببان نسل کشی هزاره‌ها و مرتکبان جنایت علیه بشریت به خصوص سران طالبان را، مورد بازخواست قرارداده و به محاکمه بکشانند.
۴. از سازمان ملل و تمامی نهادهای مدافع حقوق بشر در جهان می‌خواهیم که رفتار طالبان مبنی بر اختطاف و دستگیری زنان، وضع محدودیت‌های آموزشی و اجتماعی آنان و سرکوب دادخواهی‌ها را به عنوان «آپارتاید جنسیتی» و « جنایت علیه بشریت» به رسمیت بشناسند و عاملان این جرایم را در محاکم بین المللی به پای میز محاکمه بکشانند.
۵. ما طالبان را یک گروه تروریستی می دانیم که کشور ما را اشغال کرده است. لذا، از سازمان ملل و جامعه جهانی می‌خواهیم تعامل مثبت با این گروه را هر چه زودتر پایان ببخشند و کمک‌هایی که از سوی برخی کشورهای جهان در اختیار این گروه تروریستی قرار می گیرد، قطع گردد و برای پاسخگو ساختن طالبان در قبال جرایم و مظالم ارتکابی‌شان، اقدامات سریع صورت گیرد.
۶. از سازمان ملل و کشورهای جهان که به نام مردم افغانستان کمک‌های حمایتی‌شان را در اختیار طالبان قرار می‌دهند می‌خواهیم که این کمک‌ها را برای تمام مردم افغانستان، بدون درنظرداشت قومیت و مذهب شان، به صورت مستقیم و شفاف توزیع کنند.
۷. از سازمان ملل متحد مجدانه می‌خواهیم در نقشه راهی که برای بیرون‌رفت از بحران و بن‌بست به وجود آمده در افغانستان تدوین کرده است، مردم هزاره را به عنوان یک واقعیت قربانی تبعیض قومی و به حاشیه رانده شده، با توجه به ظرفیت و شعاع وجودی شان در کلیه مراحل مشوره‌دهی و تصمیم‌سازی در نظر داشته و زمینه‌های حضور موثر آن‌ها را در میز تصمیم گیری فراهم نماید.
به امید رسیدن به یک افغانستان آزاد، امن و استوار بر توسعه و عدالت اجتماعی برای همه.
ستاد مردمی تظاهرات جهانی هزاره‌ها
۲۱ جنوری ۲۰۲۴
