14 جدی یک روز پرافتخار برای به رسمیت شناخته شدن هویت‌ها و اقوام مختلف و زبان‌های متعدد و به ویژه زبان شیرین اوزبیکی در قانون اساسی دوره جمهوریت است. این روز را به همه مردمان متحد و باهم‌برادر افغانستان و به طور خاص برای ترک‌تباران کشور از صمیم قلب تبریک می‌گویم.
زبان مظهر فرهنگ و تمدن و نشانه خرد، اندیشه و دانش جامعه بشری و برای هر قوم و ملتی مهم‌ترین عنصر مکمل هویتی آنان است. در افغانستان خوشبختانه وجود زبان‌های متعدد، نشانه غنای تمدنی و تنوع فرهنگی ما است و در این میان زبان اوزبیکی و زبان فارسی یک پیوند عمیق تاریخی و ناگسستنی با همدیگر دارند و گویندگان، نویسندگان و شاعران زبان اوزبیکی در طول تاریخ در تکامل و توسعه زبان فارسی نقش بسیار ارزشمند داشته‌اند، چنان که اکثریت گویندگان این زبان، به خوبی به زبان فارسی نیز تکلم می‌کنند.
ما بر این باور هستیم که همه زبان‌های رایج ما جزء سرمایه فرهنگی و معنوی کشور و همگی آن‌ها زبان‌های ملی ما هستند و از این رو در آینده کشور، زبان اوزبیکی نه تنها در مناطق اوزبیک نشین بلکه باید در کنار فارسی و پشتو، به عنوان یکی از زبان‌های رسمی در سطح ملی نیز به رسمیت شناخته شود و همچنین به باور ما نه تنها ترک‌تباران افغانستان بلکه تمام اقوام و ملیت‌های کشور مانند بلوچ‌ها، نورستانی‌ها، پشه‌ای‌ها و سایر اقوام حق دارند که زبان مخصوص آنان در ایالت یا ولایت آنان رسمیت داشته باشد زیرا داشتن هویت خاص و ابراز آن جزء حقوق اساسی همه اقوام و ملت‌ها است.
ما در انتظار روزی هستیم که در کشور ما به جای سیاست انحصار، حذف و تبعیض و حاکمیت نظام‌های استبدادی و متمرکز، مناسبات عادلانه سیاسی در قالب نظام مترقی فدرالی برقرار گردیده و با به رسمیت شناخته شدن تنوع و تکثر فرهنگی و زبانی و مذهبی، همه اقوام و ملیت‌ها در دو سطح ملی و محلی از حقوق بنیادی خود برخوردار شوند و در تعیین سرنوشت خود سهیم گردند.
سرور دانش
رئیس حزب عدالت و آزادی افغانستان
14 جدی 1403
