استاد سید عباس حکیمی یکی از شخصیت های برجسته جهادی و سیاسی در منطقه قیاق ولسوالی جغتو از توابع ولایت غزنی متولد شد. تحصیلات ابتدایی و مقاطعی از علوم دینی را نزد علمای منطقه فرا گرفت، سپس برای تکمیل تحصیلات علوم دینی خویش به کابل عزیمت کرد. سطح عالی حوزوی را نزد آیت الله محقق کابلی، آیت الله سید سرور واعظ، آیت الله تقدسی و دیگر عالمان بزرگ شهر کابل آموخت.
با هوش و زکاوتی که استاد حکیمی داشت یکی از شاگردان ممتاز محسوب می‌شد. استاد حکیمی در کنار فعالیت‌های علمی و دینی به فعالیت سیاسی نیز می‌پرداخت. با کودتای هفت ثور و حاکمیت حزب دمکراتیک خلق افغانستان مدتی به صورت مخفیانه در کابل فعالیت سیاسی می‌کرد و عضو حلقات مبارزانی بود که در شهر کابل علیه حاکمیت حزب دمکراتیک خلق فعالیت و مبارزه می‌کردند. با محدود شدن زمینه فعالیت‌های سیاسی و حاکمیت جو اختناق، استاد حکیمی برای ادامه فعالیت علمی، فرهنگی و سیاسی راهی زادگاهش ولایت غزنی می‌شود.
در ولایت غزنی قوی ترین جبهه را در قالب سازمان نصر افغانستان علیه حکومت آن زمان تشکیل می‌دهد و تبدیل می‌شود به یکی از رهبران بلند آوازه و خوش نام مجاهدین در ولایت غزنی. در کنار جهاد و مبارزه سیاسی و نظامی برنامه‌های فرهنگی و آموزشی از اولویت کاری او بود. در دهه شصت با اصرار و دعوت مردم ولسوالی جاغوری مدتی ساکن این ولسوالی شد.
باوجود کمبود و فقدان امکانات در آن زمان، نشریه پیام مقاومت را در این ولسوالی منتشر کرد و تا شماره هفدهم منتشرشد. حکیمی به خوبی می دانست که با مبارزه سیاسی و نظامی بدون اگاهی و پشتوانه فرهنگی به اهداف خویش دست نخواهیم یافت و از هرفرصت و ابزاری برای آگاهی مجاهدین استفاده می کرد و کتاب خانه سیار بنام فتح را راه اندازی کرد تا زمینه آگاهی مجاهدین فراهم گردد. کارهای استاد حکیمی در حوزه آموزشی و فرهنگی به یک الگو برای جبهات دیگر مجاهدین در غزنی تبدیل گردیده بود.
استاد حکیمی عضو شورای رهبری سازمان نصر افغانستان یکی از مهم‌ترین و قدرتمندترین گروه‌های سیاسی جامعه شیعه بود؛ اما اختلافات و جنگ‌های داخلی که در مناطق شیعه نشین جریان داشت او را رنج می داد؛ از این رو در جهت وحدت وهمگرایی و انحلال گروه‌های سیاسی شیعه از هیچ تلاشی دریغ نکرد؛ در نهایت این تلاش‌ها و فعالیت‌ها به ثمر نشست و حزب و حدت اسلامی افغانستان تشکیل گردید.
نقش استاد حکیمی در تشکیل حزب وحدت اسلامی افغانستان بسیار برجسته است، بعد از تشکیل حزب وحدت اسلامی افغانستان به عنوان عضو شورای عالی نظارت حزب وحدت اسلامی افغانستان انتخاب شد. اخلاص و توانمندی استاد حکیمی باعث شد که او در حزب وحدت اسلامی افغانستان در کنار رهبر شهید استاد مزاری به یکی از چهره‌های شاخص تبدیل گردد. در جلسات و کنگره های که قبل و بعد از تشکیل حزب وحدت اسلامی افغانستان برگزار گردیده است استاد حکیمی برجسته‌ترین سخنرانان این جلسات است و مهم‌ترین و دقیق‌ترین سخن را در باره برنامه‌ها و استراتژی‌های حزبی او مطرح می‌کند.
استاد حکیمی از جمله رهبران سیاسی و جهادی است که به شعارها و اهدافش وفادار ماند و تا زمانی که توان داشت در راستای اهداف بلند انقلابی خویش رزمید و از اصول مبارزاتی خویش هرگز عدول نکرد. در دهه هشتاد و تشکیل حکومت انتقالی مجاهدین استاد حکیمی عازم کابل شد و در حال که خیلی از یارانش به مناصب و پست‌های دولتی دست یافته بودند؛ اما عزت نفس و وفاداری او با آرمان‌های انقلابی وعدالت خواهانه اش باعث شد که او مثل برخی از یاران دوران جهادش مثل مصطفی اعتمادی در حاشیه قرار بگیرد و از دنیای سیاست خدا حافظی کند و به کارهای علمی و فرهنگی رو آورد.
از استاد حکیمی چندین جلد کتاب چاپ و منتشر شده است که آوای انقلاب، هدایت گران راستین، هدف و اصول مبارزه در اسلام، جهان آفرین، در دیار هجرت، فلسفه حقوق و … از جمله آنهاست.
استاد حکیمی سر انجام بعد از سال ها مجاهدت و تلاش بر اثر بیماری سختی که در سال‌های اخیر عمرش سخت او را رنج داد در تاریخ 12 عقرب 1394 در شهر کابل به رحمت خدا پیوست و جنازه اش در زادگاهش غزنی به خاک سپرده شد.
