به نام خداوند عدالت و آزادی
امسال در حالی به پیشواز 8 مارچ روز جهانی همبستگی زنان می‌رویم که زنان در افغانستان به عنوان نیمی از پیکر جامعه از ابتدایی‌ترین حقوق خود محروم شده و از عرصه‌های اجتماعی به کلی حذف گردیده اند. در حالی که زنان در کشورهای دیگر و به خصوص در کشورهای اسلامی در تمام عرصه‌های زندگی، دوشادوش مردان جامعه، سهم موثری در توسعه و آبادانی کشور خود دارند، زنان در افغانستان به بهانه شریعت حتی از گشت و گذار در کوچه و خیابان شهر و دیار خود منع شده اند و در حصار تنگ و تاریک خانه ها مرگ تدریجی خود و آروزهای شان را انتظار می‌کشند.
از زمان سلطه نامشروع طالبان، این گروه تروریستی، متحجر و متعصب و زن ستیز، بر افغانستان، زنان آگاه و شجاع و با عزت افغانستان از حقوق و آزادی‌ها و موهبت‌های زندگی که خداوند به همه انسان‌ها عطا نموده است محروم شده اند. این گروه جاهل و نادان با مغزهای زنگ زده و پوسیده خود، با قرائت جاهلانه و مغرضانه از دین و سنت حقوق اساسی و بنیادین بشری چون، حق آموزش، که در آموزه‌های اسلام بر مردن و زن فرض اعلام شده و در معاهدات حقوق بشری نیز مورد تاکید قرار گرفته است، حق کار و کسب روزی حلال که باعث استقلال و عزت و شرافت زنان میشود و در اسلام و قوانین حقوق بشری بر آن تاکید شده است، حق آزادی رفت و آمد و حق انتخاب پوشش که از آزادی‌های مسلم بشری است را از زنان آزاده افغانستان سلب کرده است. َ
در ادامه اعمال محدودیت و تبعیضهای سیستماتیک علیه زنان و دختران در افغانستان، پس از بستن مکاتب و دانشگاهها و پارکها و مراکز تفریحی برروی زنان و ایجاد محدودیت بر گشت و گذار و سفر زنان بدون محرم شرعی و همچنین بستن آرایشگاهها و خیاطی های زنانه و منع زنان از کار در موسسات بین المللی و سرکوب گسترده زنان معترض، طالبان اکنون زنان و دختران جوان را از جاده ها بدون دلیل و به بهانه نداشتن حجاب طالبانی بازداشت، اختطاف و به مکان‌های نا معلوم انتقال می‌دهند. بنا بر گزارشهای مردمی، طالبان این زنان و دختران را زندانی و به شدت لت و کوب، شکنجه می‌کنند و در برخی موارد مورد تجاوز قرار می‌دهند و در ازای آزادی آنها از خانواده های شان پول‌های هنگفت مطالبه می‌کنند. برخی از این دختران بعد از آزادی از بازداشت طالبان دست به خود کشی زده اند. برخی دیگر در وضعیت روحی و جسمی وخیم به سر می‌برند.
فرمان های ظالمانه و جاهلانه رهبر طالبان مبنی بر ممنوعیت ومحدودیت‌های تبعیض آمیز بر زنان و دختران بخصوص محرومیت از آموزش و کار صدمات جبران ناپذیری بر جامعه افغانستان وارد نموده است. زنان از کلیه خدمات اجتماعی و صحی محروم شده اند، فقر و بی کاری به اوج خود رسیده است. فروپاشی اقتصادی و نظام صحی کشور، فروش کودکان، ازدواج های اجباری و زیر سن، تعدد زوجات، خشونت‌های اجتماعی و خانگی علیه زنان، افزایش خودکشی و بیماری‌های روحی و روانی در بین زنان و دختران از پیامدهای غیرقابل جبران ممنوعیت ها و محرومیت ها بر زنان افغانستان است.
طالبان با قاطعیت در سرکوب و حذف زنان از جامعه ، قصد دارند فرهنگ زن ستیزی و خشونت مبتنی بر جنسیت را در افغانستان تبدیل به یک فرهنگ و در اجتماع و خانه های مردم نهادینه سازند.
حزب عدالت و آزادی سرکوب شدید، سلب آزادی و حقوق اولیه انسانی، خشونت مبتنی برجنسیت، و بازداشت های خودسرانه، شکنجه و حذف زنان از عرصه های اجتماعی که از سوی طالبان بر زنان افغانستان اعمال میشود را مصداق عینی و بارز آپارتاید جنسیتی و جنایت علیه بشریت می‌داند و محکوم می‌کند.
حزب عدالت و آزادی از جامعه جهانی به خصوص شورای امنیت و نهادهای حقوق بشری میخواهد تا از صلاحیت های خود طبق قوانین نظام بین الملل استفاده نموده و این نقض آشکار اصول تخطی ناپذیر حقوق بشر و جنایت ضد بشری را متوقف کنند و بر اساس دکترین مسئولیت حمایت از زنان، از زنان افغانستان به عنوان اعضای آسیب پذیر جامعه بشری حمایت و حفاظت نمایند.
کمیته حقوق بشر حزب عدالت و آزادی
8 مارچ 2024
